σχολαῖος
σχολαιότηςσχολαῖος, α,
ον :
1 qui est de loisir, qui
agit à loisir, qui prend son temps, qui ne se presse pas,
Thc. 3, 29 ;
Xén. An.
4, 1, 13, etc.
||
2 p.
suite, calme, tranquille, Plut.
M. 603e ; Arstd. t. 1, 76 ||
Cp. σχολαίτερος, Hpc.
58, 35 ; Hdn
7, 8, 24.
Étym.
σχολή.