σχολαίως
σχολαρχέω-ῶσχολαίως, adv.
1 à loisir, Hdt. 9, 6 ; Thc. 4, 47, etc. ||
2 lentement, Xén. An. 1, 5, 8, etc. ||
Cp. σχολαιότερον, Xén.
An. 1, 5, 9 ;
Arstt. Mund.
6, p. 399 a,
4 ; ou -αιοτέρως, Diosc.
Præf. Ther. fin ; ou -αίτερον, Thc. 1, 84 ; 2, 75 ;
Plat. Rsp.
610d ;
et -αίτερα,
Hdt. l. c. ;
sup. -αίτατα,
Xén. Lac.
11, 3.
Étym.
σχολαῖος.