σιδηροῦς

σιδηροφορέω-ῶ

σιδηροφόρος
σιδηροφορέω-ῶ []
1 porter des armes ou une armure de fer, Thc. 1, 6 ; Plut. M. 274b ; Luc. Somn. 13, Gymn. 34 ||
2 escorter qqn en armes, d’où au pass. être escorté par des gens en armes, Plut. Cic. 31 ||
Moy. m. sign. Thc. 1, 5 ; Arstt. Pol. 2, 8, 19.
Étym. σιδηροφόρος.