σικύη

σικυηδόν

σικυήλατον
σικυηδόν [ῐ] adv. en forme de courge ou de concombre, en parl. d’une fracture allongée et nette, P. Eg. 6, 89 ; Sor. Fract. p. 47 Cocch.
Étym. σικύα ou σίκυος, -δον.