σιταρκία

σιτάρχημα

σιτάρχης
σιτάρχημα, ατος (τὸ) [ῑ] approvisionnement, d’où paye, solde, Antiph. (Ath. 238b vulg. ; corr. -άρκημα).
Étym. σιταρχέω.