σιτάρκημα

σιταρκία

σιτάρχημα
σιταρκία, ας (ἡ) [σῑ] approvisionnement de blé, ou, p. ext. de vivres, Arstt. Œc. 2, 24, 2 ; Pol. 1, 52, 5, etc.
Étym. σιταρκέω.