σιτόϐολον

σιτοϐολών

σιτόϐρυτις
σιτο·ϐολών, ῶνος (ὁ) [ῑ] c. les préc. Phil. byz. Bel. p. 87b ; Geop. 2, 25, 4 ; Spt. Gen. 41, 56.