σιτοποιέω-ῶ
σιτοποιητικόςσιτοποιέω-ῶ [ῑ]
faire du pain, préparer de la nourriture, Eur. Tr. 494 ; τινι, Xén. Cyr. 4, 4, 7, à qqn ||
Moy.
1 se préparer de la
nourriture, Xén. Cyr. 6, 2, 31 ||
2 prendre de la
nourriture, Xén. Cyr. 1, 6, 36.
Étym.
σιτοποιός.