σιωπηλός, ή, όν, de
caractère silencieux, réservé, discret, taciturne,
Eur. Med. 320 ; Arstt. Probl. 30, 1, 6 ;
Call. Ap.
12 ; Plut.
M. 506 ;
τὸ σιωπηλόν, Plut. Fab. 1, M. 47d, la taciturnité ||
Cp. -ότερος, Prov.
(Suid. vo σιωπή) ;
sup. -ότατος,
Plut. M.
506a.
Étym.
σιωπάω.