Σκρώφας

σκυϐαλίζω

σκυϐαλικός
σκυϐαλίζω [ῠᾰ] repousser dédaigneusement, mépriser, DH. Orat. proœm. 1 ; au pass. Pempel. (Stob. Fl. 79, 52) ; Spt. Sir. 26, 28.
Étym. σκύϐαλον.