σκυταλίας

σκυτάλιον

σκυταλίς
σκυτάλιον, ου (τὸ) [ῡᾰ]
1 dim. de σκύταλον, Ar. Av. 1283 ; Th. H.P. 4, 4, 12 ||
2 sorte de levier, Héron Spir. 230a ||
3 p. anal. cotilet ou nombril de Vénus, plante, Diosc. 4, 92.
Étym. σκύταλον.