σκώπτω

σκώρ

σκωραμίς
σκώρ ou σκῶρ, σκατός (τὸ) [ᾰτ] excrément, Ar. Ran. 146 ; Com. etc. ||
E Gén. σκάτους, Sophr. (Ath. 362c).
Étym. indo-europ. *sk-ōr, excrément ; cf. lat. mūscerda, crotte de souris.