σμάραγδος
σμαραγέω-ῶσμάραγδος, ου
(ἡ) [μᾰ]
Plat. Phæd.
110d ;
Th. Lap.
4, 23 ; Str.
815 ; Nonn.
D. 5, 178 ;
18, 80 ; Hld.
2, 30 ; Philstr. 770 ; ou σμάραγδος λίθος,
Hdt. 2, 44 ;
3, 41, émeraude, sorte de jaspe vert transparent ||
E Postér. ὁ σμ. Orph. Lith. 608.
Étym.
cf. sscr.
marakatas ou
maraktas.