σπαδονισμός

σπαδών

σπάδων
σπαδών, όνος (ἡ) [ᾰ] tiraillement, spasme, Hpc. 451, 28, etc. ||
E Dat. pl. épq. σπαδόνεσσιν, Nic. Al. 317.
Étym. σπάω.