σπέος
σπέραδοςσπέος (τὸ) antre,
caverne ||
E Il se décline d’après divers thèmes :
1 th. σπε- :
nom. σπέος,
Il. 4, 279,
etc., dat. pl.
σπέσσι, Od.
4, 403 ; 23,
335 ||
2 th. σπει- (v. σπεῖος) ||
3 th. σπη- :
dat. σπῆϊ,
Il. 18, 402 ;
24, 83 ; Od.
2, 20 ; 9,
476 ; 12, 210 ; Hés. Th. 297 ; dat. pl.
σπήεσσι, Od.
10, 404 ; 16,
232, etc. ||
4 σπεατ- : dat. pl.
σπεάτεσσι, Xénophan. (Hdn gr.
π. μ. λ.
p. 30).
Étym.
pré-grec, cf.
σπῆλυγξ.