σπουδάζω

σπουδαιολογέω-ῶ

σπουδαιολόγως
σπουδαιολογέω-ῶ, parler ou traiter sérieusement, Xén. Conv. 8, 41 dout. ; au pass. Xén. Conv. 4, 50 ||
Moy. s’entretenir de choses sérieuses, Xén. An. 1, 9, 28 ; DL. 6, 27.
Étym. *σπουδαιολόγος, de σπουδαῖος, λέγω.