σταθμός

σταθμοῦχος

σταθμόω-ῶ
σταθμοῦχος, ου (ὁ)
1 officier préposé à un relais, Polyen 7, 40, 1 ||
2 propriétaire ou locataire principal d’une maison, Eschl. fr. 207 Dind. ; Antiph. (Com. fr. 3, 93).
Étym. σταθμός, ἔχω.