στέμφυλον
Στεμφυλοχαίρωνστέμφυλον, ου
(τὸ) [ῠ]
1 marc d’olives,
Ar. Eq.
806 ; d’ord.
au pl. Hpc.
Acut. 395 ;
Ar. Nub.
46, etc.
||
2 marc de raisin,
Hpc. 485, 39 ;
523, 29 ; Arstt. fr. 102 ;
Lyc. 678
(chez les anc. Att. βρύτεα, Ath. 56d).
Étym.
pré-grec ; var.
de σταφυλή.