στοχαστικῶς

στόχος

στραϐαλοκόμας
στόχος, ου (ὁ)
1 but que l’on vise, Xén. Ages. 1, 25 ; El. N.A. 1, 31 ||
2 conjecture, Eschl. Suppl. 243.
Étym. R. indo-europ. *stegh-, piquer, poteau ; cf. angl. sting, all. Stange.