στραγγάλιον

στραγγαλίς

στραγγαλιώδης
στραγγαλίς, ίδος () [γᾰῐδ]
1 cordon, lacet, Stratt. (Com. fr. 2, 783) ; Phérécr. (Com. fr. 2, 265) ; fig. question captieuse et inextricable, Épigr. (Plut. M. 1033e) ||
2 c. στραγγάλιον, Arstt. H.A. 7, 11, 1.
Étym. στραγγάλη.