Συλέος πεδίον

συλεύω

συλέω-ῶ
συλεύω [ῡ]
1 dépouiller de ses armes, acc. Il. 5, 48 ||
2 voler, piller, Il. 24, 436 ||
E Seul. prés. Il. 24, 436 ; Anth. 5, 231, et impf. ἐσύλευον, Il. 5, 48.
Étym. σῦλον.