συλεύω

συλέω-ῶ

σύλη
συλέω-ῶ [ῡ] c. συλάω, Xanth. (DH. 1, 28) ; Q. Sm. 1, 717 ||
Moy. m. sign. Thcr. Idyl. 19, 2 ||
E Act. seul. prés. Xanth. l. c., et impf. Q. Sm. 2, 547. Moy. part. prés. dor. συλεύμενος, Thcr. Idyl. 19, 2.
Étym. σύλη.