συλλύω

σῦλον

συλόνυξ
σῦλον, ου (τὸ) seul. au pl. :
1 dépouille d’un temple, Babr. 2, 12 ||
2 nantissement, gage, Lys. 185, 18 ; Arstt. Œc. 2, 11, etc.
Étym. cf. σύλη.