συμϐουλία

συμϐούλιον

συμϐούλομαι
συμϐούλιον, ου (τὸ)
1 conseil, Plut. Rom. 14 ; NT. Matth. 12, 14 ; Marc. 3, 6 ||
2 délibération, DC. 38, 42 ||
3 assemblée délibérante, Plut. Luc. 26, etc.
Étym. σύμϐουλος.