συνάγνυμι
συναγοράζωσυν·άγνυμι, ion. et anc.
att. ξυν·άγνυμι (seul. ao. 3 sg. et 3 pl.
inf. συνάξαι) mettre en pièces,
Il. 11, 114 ;
13, 166 ; Od.
14, 383 ||
E Ao. 3 sg. συνέαξε,
Il. 11, 114 ;
ion. 3 sg. ξυνέαξε, Il. 13, 166 ; ion. 3 pl.
συνέαξαν, Od.
l. c.