συγχώννυμι
συγχωρέω-ῶσυγ·χώννυμι (f.
συγχώσω, pf.
pass. συγκέχωσμαι) [ῡ]
1 couvrir de terre
amoncelée, en parl. de choses,
Hdt. 1, 68 ;
4, 120, etc. ;
en parl. de pers. DS. 19, 107 ; Plut. Alex. 77 ||
2 p.
suite, combler, niveler, détruire, Hdt. 7, 225 ; 8, 71 ; 9, 13,
etc. ||
3 p.
ext. confondre, acc. Eschl. Pr. 1049.