συγκαλυπτός

συγκαλύπτω

συγκάμνω
συγ·καλύπτω [ᾰ]
1 tr. couvrir entièrement, envelopper, Eur. Ph. 872 ; Plat. Rsp. 452d ||
2 intr. s’envelopper de, dat. Thém. 59b ||
Moy. s’envelopper, Xén. Cyr. 8, 7, 28 ; Conv. 1, 14 ; Plut. Num. 10.