συγκάμπτω
σύγκαμψιςσυγ·κάμπτω, anc.
att. ξυγ·κάμπτω (ao. pass. συνεκάμφθην,
pf. part. συγκεκαμμένος)
1 tr. contracter ou ramasser
sur soi en courbant, en pliant, Hpc.
Art. 791 ;
Plat. Phæd.
60b ;
au pass. Xén.
Eq. 7, 2 ;
12, 5 ; Plat.
Phæd. 98d ; Arstt. Probl. 6, 3, etc. ||
2 intr. se courber, Spt.
4 Reg. 4,
35.