συγκαταϐιόω-ῶ

συγκαταγήρασις

συγκαταγηράσκω
συγκαταγήρασις, εως (ἡ) [ρᾱ] action de vieillir ensemble, Plat. Leg. 930b.
Étym. συγκαταγηράσκω.