συνθηρευτής

συνθηρεύω

σύνθηρος
συν·θηρεύω :
1 chasser ensemble, Plat. Rsp. 451d, 466c ||
2 prendre ensemble, s’emparer de, se saisir de, fig. Eur. fr. 971 ||
Moy. se saisir de, fig. Ar. Th. 156.