σύρρηξις

συρριζόομαι-οῦμαι

συρριπτέω-ῶ
συρ·ριζόομαι-οῦμαι, entrelacer ses racines entre elles ou les enlacer à celles d’une autre plante, Arstt. An. 2, 4, 9 ; Luc. V.H. 1, 8.