σημαίνω

σημαιοφόρος

σημαλέος
σημαιο·φόρος, ου (ὁ) porte-enseigne, Pol. 6, 24, 6 ; Plut. Galb. 22, etc. (cf. lat. signifer).
Étym. σῆμα, φέρω.