Σήσαμον

σησαμόπαστος

σησαμορυτοπαγής
*σησαμό·παστος, dor. σασαμό·παστος, ος, ον [σᾱσᾰ] saupoudré de grains de sésame, Philox. 3, 607 Bgk.
Étym. σήσαμον, πάσσω.