ταγηνιστός

ταγηνίτης

ταγηνοκνισοθήρας
ταγηνίτης, ου (ὁ) [ᾰῑ] c. ταγηνίας, Ath. 646d ; Gal. 6, 490.
Étym. cf. τηγανίτης.