ταλαπενθής

ταλαρίσκος

τάλαρος
ταλαρίσκος, ου (ὁ) [ᾰᾰ] dim. du suiv. Arstt. Probl. 20, 14 ; Thcr. Idyl. 15, 113 ; Anth. 6, 174.