τεκνοποιητικός

τεκνοποιΐα

τεκνόποινος
τεκνοποιΐα, ας () procréation d’enfants, reproduction, Xén. Mem. 1, 4, 7 ; Lac. 1, 3, etc. ; Arstt. Nic. 7, 12, 7, etc. ; en parl. d’animaux, Arstt. H.A. 8, 1, 11 ; en parl. d’oiseaux, Plut. M. 966d.
Étym. τεκνοποιός.