τερατολογία

τερατολόγος

τερατόμορφος
τερατο·λόγος, ος, ον []
1 qui raconte des histoires de choses extraordinaires, Philstr. 123 ||
2 au sujet de qui l’on raconte des choses prodigieuses, Plat. Phædr. 229e.
Étym. τέρας, λέγω.