τερατοσκόπος

τερατοτοκέω-ῶ

τερατουργέω-ῶ
τερατο·τοκέω-ῶ [ᾰ] enfanter ou produire un monstre, Arstt. G.A. 4, 4, 9.
Étym. τέρας, τόκος.