τερπωλή

τερσαίνω

τερσήμεναι
τερσαίνω (ao. épq. 3 sg. τέρσηνε) faire sécher, étancher, Il. 16, 529 ; au pass. (impf. épq. 3 pl. τερσαίνοντο) se dessécher, A. Rh. 4, 1405.
Étym. τέρσω.