τετανός

τέτανος

τετανόω-ῶ
τέτανος, ου () []
1 tension ou rigidité d’un membre, Ar. Lys. 553, 846 ||
2 rigidité spasmodique du corps, tétanos, Hpc. Aph. 1251 ; Plat. Tim. 84e ; Arstt. H.A. 8, 24, 3.
Étym. τετανός.