τετράγυος

τετραγωνέω-ῶ

τετραγωνιά
τετραγωνέω-ῶ [ᾰ] former un carré avec, être en conjonction quadrangulaire avec, t. d’astrol. Luc. Philopatr. 24.
Étym. τετράγωνος.