τετραφάρμακος

τετρα·φάρμακος, ος, ον [ρᾰμᾰ] composé de quatre ingrédients (cire, suif, poix, résine) Phil. 1, 433 ; Gal. De Constit. art. med. 1, 242 ; A. Tr. 1, p. 29, 3, etc.