τευθίς

τεῦθος

Τευθρανία
τεῦθος, ου (ὁ) Arstt. H.A. 4, 1, 8 et τευθός, οῦ (ὁ) seiche ou calmar de grande espèce, Arstt. H.A. 9, 2, 1.
Étym. cf. τευθίς.