θαλασσοκοπέω

θαλασσοκράμϐη

θαλασσοκρατέω-ῶ
θαλασσο·κράμϐη, ης (ἡ) et θαλασσό·κραμϐον, ου (τὸ) [θᾰ] chou marin, plante, Geop. 12, 1, 1, etc.
Étym. θ. κράμϐη.