θεοτρεφής

θεοτροφία

θεουδεία
*θεο·τροφία, ion. θεο·τροφίη, ης (ἡ) nourriture des dieux, Anth. 9, 577 (conj. θεοτρεφέος G. Dind.).
Étym. θ. τροφή.