θεοτροφία

θεουδεία

θεουδής
θεουδεία, ας (ἡ) crainte des dieux, piété, A. Rh. 3, 586 ; Nonn. Jo. 15, 92, au plur. Anth. 1, 96 ; Nonn. Jo. 3, 107 ; 9, 150.
Étym. θεουδής.