Θεραπεία

θεράπευμα

θεραπευτέον
θεράπευμα, ατος (τὸ) [ρᾰ] soin, d’où :
1 culte de la divinité, Plat. Def. 415a ||
2 soin du corps, Plat. Gorg. 524b ||
3 soin, remède, Hpc. Mochl. 866 ; Arstt. Nic. 10, 9, 21 ||
4 marque d’égards, Plat. Leg. 718d ; cf. Plut. M. 1117c.
Étym. θεραπεύω.