Θεραπναῖος

θεράπνη

Θεράπνη
θεράπνη, ης ()
1 servante, femme esclave (cf. θεράπων) Hh. Ap. 157 ; A. Rh. 1, 786 ||
2 endroit préféré, demeure, habitation (cf. le double sens du lat. colere) Eur. Tr. 211, H.f. 370, etc. ; Nic. Th. 486 ||
E Dor. θεράπνα, Eur. Tr. 211, Bacch. 1041 ; lac. σεράπνα, Alcm.
Étym. θέραψ.