Θεσσαλός

θεσσαλότμητος

θέσσαν
*θεσσαλό·τμητος, seul. att. θετταλό·τμητος, ος, ον [ᾰ] coupé à la mode thessalienne, c. à d. très gros, en parl. de viande, Philét. (Ath. 418c).
Étym. Θεσσαλός, τμητός.