θρέμμα

θρεμματοτροφέω-ῶ

θρέξασκον
θρεμματο·τροφέω-ῶ [ᾰ] nourrir des bestiaux, DS. 2, 54 ; Str. 704.
Étym. θρέμμα, -τροφος de τρέφω.